این مطلب توسط خانم سمیرا عظیمی از دبیرستان فرهنگ نوشته شده است .
گروه 1+5 از کجا آمده است؟
برای آنکه بدانیم گروه 1+5 چیست و از کجا آمده است، بهتر است سری به تعاریف مطرح شده از سوی سایت‌های مورد تأیید غربی‌ها بزنیم. د رتعریف آنها که از سوی بعضی سایت‌های داخلی نیز بازنشر شده، می‌خوانیم:
«گروه پنج به علاوه یک (G 5 +1) میانجیان بین‌المللی حل مسأله هسته‌ای ایران هستند
گروه پنج به علاوه یک، از 5 عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل (آمریکا، روسیه، چین، بریتانیاو فرانسه) و آلمان تشکیل شده و هدف آن هماهنگ کردن واکنش جهانی نسبت به برنامه‌های هسته‌ای ایران است.
دلیل نامگذاری به صورت 1+5 حضور پنج عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد به همراه آلمان است و کار این گروه گرفتن تصمیم در مورد عملکرد هسته‌ای ایران می‌باشد.»
البته اینکه به‌گروه مذکور، اصطلاح «میانجیان بین‌المللی» را نسبت بدهیم، امری عجیب و نشأت گرفته از غرور و خودخواهی موجود در اعضای دایم شورای امنیت و کشورهای غربی است. غروری که سبب شده است خود را نماینده همه مردم دنیا دانسته و برای خود، حق« وتو» قطعنامه‌های سازمان ملل را قایل شوند.
مذاکرات هسته‌ای ایران و غرب در سال2003 آغاز شد. د رآن زمان سه کشور انگلستان و فرانسه و آلمان، پیشنهاد ارایه شده از سوی کشورمان را بررسی کردند و نهایتاً طی سال 2006 میلادی، با پیوستن روسیه، آمریکا و چین، گروه 1+5 نیز تشکیل شد.
ایران و مذاکرات هسته‌ای
طی سالیان گذشته و مذاکرات پرشمار صورت گرفته، تلاش‌های دیپلماتیک سبب‌ساز ارایه پیشنهادهای پرشماری بوده است که با هدف حل مسأله هسته ای ایران و آنچه «ایجاد اعتماد بین ایران و جامعه بین الملل» نامیده می‌شود، ارایه شده است.
تاریخچه مذاکرات هسته‌ای موید آن است که تهران در سال 2003 و 2005 پیشنهاداتی را به غرب ارایه داده است. د راین پیشنهادات، محدودیت‌هایی جهت اجرای عملیات در تاسیسات مهم و حیاتی مرتبط با انرژی هسته‌ای ارایه شده است و ابزارهایی برای اعمال آنها به طرف مقابل داده شده است.
از سوی دیگر طی سال‌های 2004 و 2005، سه کشور گروه 1+5 یعنی فراسه، آلمان و انگلستان(البته آن زمان هنوز رسماً این گروه تشکیل نشده بود) پیشنهاداتی را ارایه دادند تا با روش که خود می‍‌‌پسندیدند، معضلات پیش‌آمده را حل کنند.
در سال 2006 نیز چین، روسیه و امریکا به عنوان بخشی از گروه 1+5 به فرانسه، آلمان و انگلستان پیوستند. گروه 1+5 مذاکرات خود در رابطه با موضوع هسته ای ایران را علاوه براستانداردهای دوگانه غربی، از جبهه‌ای دوگانه پیگیری کرد.
در همین رابطه، از یکسو استانداردهای نانوشته و دوگانه به گروه 1+5 اجازه می‌داد به کشورهای مورد حمایت خود، اجازه هرگونه فعاایت صلح‌آمیز و نظامی هسته‌ای را بدهند اما کوشش‌های صلح‌طلبانه ایران برای دستیابی به انرژی پاک را محدود کنند. همین رویه به آنها اجازه داد که بااهرم شورای امنیت سازمان ملل و سوءاستفاده از این نهاد به ظاهر بین‌المللی، چندین قطعنامه جهت محکومیت فعالیت‌های هسته‌ای مشروع و صلح‌آمیز جمهوری اسلامی ایران صادر کنند و تحریم‌های متعددی را به همین بهانه، علیه ملت کشورمان بکار گیرند.
ایستادگی رمز موفقیت است
با مد نظر قرار دادن آنچه در مذاکرات آلماتی گذشت و رصد بازتاب‌های بین‌الملل یو رسانه‌ای آن، یک واقعیت ساده را درخواهیم‌یافت.
واقعیت امر این است که مذاکرات قزاقستان نسبت به دوره قبلی که در مسکو برگزار شد، پیشرفتی کاملاً محسوس داشته است. در این میان اما تعدادی از رسانه‌های غربی کوشش کردند تا بی‌نتیجه بودن مذاکرات را القا کنند. بهانه این دروغ پراکنی هم، ایستادگی جمهوری اسلامی ایران در برابر خواسته‌های گروه 1+5 بود.
در این بین بررسی و کنکاش میان تحلیل‌های ارایه شده از سوی مقامات رژیم‌صهیونیستی و رسانه‌های آنان نشان از تلاش آنها برای به بن‌بست کشیدن مذاکرات دارد.
نتیجه حاصل شده از مذاکرات هسته‌ای، ثمره ایستادگی ملت و نظامی‌است که نمی‌خواهد حق مسلم خود را نادیده بگیرد و با فرار از پایداری و مقاومت، مدیون نسل‌های آینده خود شود.
هوشیاری ضامن حفظ دستاوردهاست
در طول مدت برگزاری مذاکرات هسته‌ای میان جمهوری اسلامی ایران و1+5، کشورمان ضمن در پیش گرفتن شیوه‌های سازنده و مثبت در مذاکرات، عملکردی مبتنی بر تعامل دوگانه را درپیش گرفته است. روندی که بدون چشم‌پوشیدن از حق دستیابی به انرژی هسته‌ای و کوتاه نیامدن در برابر زورگویی‌های طرف مقابل بوده است. روندی که سبب‌ساز رسیدن به وضعیت فعلی در مذاکرات آلماتی و نرمش هرچند مختصر غرب در برابر پایداری ما بر حقوق مسلم‌مان شد.
باید به‌یاد داشته باشیم که گروه کشورهای موسوم به 1+5 با استفاده ا زتمام پتانسیل و توان رسانه‌ای، تبلیغی، اقتصادی و سیاسی خویش، سعی در القای شکست ایران در این روند را دارند. این همان روشی است که همواره از سوی غرب با هدف ایجاد اختلال درروند تصمیم‌گیری و دیپلماسی کشورمان انجام می‌شود.
روی‌هم رفته جمهوری اسلامی یاران در شرایط کنونی و پس از برگزاری مذاکرات در قزاقستان، بدون تغییر در موضع هسته‌ای و سیاسی خویش، توافقات انجام شده را حرکتی مثبت جهت عملی شدن طرح پیشنهادی خود در دور هفتم مذاکرات (مذاکرات مسکو) می‌داند؛ حتی اگر طر ف مقابل دراین‌باره با دیده تردید بنگرد.
در این شرایط باید به‌خاطر داشته باشیم که شرایط فعلی حاصل پایداری ملت و زیرکی مذاکره‌کنندگان ارشد جمهوری اسلامی ایران بوده است اما هوشیاری لازمه ادامه این راه است.
بی‌شک باید تغییرات نسبی در موضع گروه 1+5 را با زیرکی و دقت هرچه تمام‌تر مورد بررسی و تحلیل قرار داد. آنها باید ثابت کنند که در عمل نیز به توافقات صورت گرفته پایبند هستند.
باید دید روند سابق که مبتنی بر اعمال تحریم و تهدید و فشار بوده است ادامه می‌یابد و یا مذاکرات آلماتی نقطه عطف حقیقی در پرونده هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران است.
برای نمایندگان کشورمان که وارد ژنو شدند آرزوی موفقیت میکنیم.
